Niemand weet precies hoe de maan is ontstaan, maar een maan is een hemellichaam dat een baan om een planeet beschrijft. De meesten astronomen gaan ervan uit dat het proces van de maan in gang werd gezet doordat er 4,5 miljard jaar geleden een grote planetoide op de aarde insloeg. De bouw van de maankorst bestaat uit calciumrijk, granietachtig gesteente. Aan de voorkant is hij erg dik (48 km) en aan de achterkant nog dikker (74 km). De mantel van de maan bevat silicaten. Het buitenste deel van die mantel is vast en erg stabiel. Het binnenste deel van de mantel ligt onder de korst, waar het gesteente van de maan geleidelijk vloeibaar wordt.

De maan vindt plaats in een elliptische baan om de aarde, waardoor de afstand tussen de aarde en de maan varieert van afstand. Rond volle maan is de maan na de zon het helderste object aan de hemel. De maan is het enige hemellichaam waarop we zonder heel veel moeite met het blote oog details kunnen zien, de details zijn bijvoorbeeld de vlekken die we op de maan zien. De vlekken noemen we zee of mare, dit zijn de donkere gebieden die bestaan uit vulkanische lava. Er zijn ook lichtere gebieden, dit zijn ouder, hoger land